مسیحیان تبشیری و نوانجیلی هر روز بیشتر از روز قبل به بدنه دین عیسوی اسیب وارد میکنند که تازهترین آن شیوع پدیده خانمان برانداز و فلج کننده اقتصاد یعنی قمار است.
این تعلیم ابداعی ، مانند تعلیم سایر فرقههای انحرافی، صرفاً بر پایۀ مکاشفهای ذهنی وخیالی شکل گرفت. هنگامی که پیروان این نهضت جدید رو به فزونی گذاشت، شکافی در کلیساهای تبشیری پدید آمد که موجب گردید این کلیسا در سال ۱۹۱۶، این عقیده را محکوم سازد و حدود ۱۵۰ نفر از شبانان را اخراج کند.
کلیسا از قدیم الایام مهمترین محل برای تجمع مسیحیان بوده و در واقع عبادتگاه و مکان اصلی راز و نیاز مسیحیت است. این مکان که زمانی هیبت داشت و برای مسیحیان بسیار مقدس بود در حال حاضر دیگر آن عظمت و شکوه را از دست رفته می بیند.
از نقاط مشترک بهائیان و مسیحیان تبشیری در حمایت از اسرائیل میتوان به بحث ضرورت تبلیغ بین مسلمانان و فضاسازی برای رژیم اشغالگر قدس اشاره کرد چنانکه به نظر میسد هر دو فرقه به دنبال تربیت نیروی پیاده در داخل کشور هستند تا در وقت لزوم برای ایجاد اغتشاش از آنها بهره گیرند.