رهپویان هدایت: آیت الله سید موسی صدر معروف به امام موسی صدر متولد (۱۴ خرداد ۱۳۰۷ش در قم) از نسل خاندان بنام صدر و از عالمان و اندیشمندان شیعه در عرصه فرهنگی و سیاسی است که پس از هجرت از ایران به لبنان، مجلس اعلای شیعیان لبنان و جنبش امل را تأسیس کرد. او که رهبر فکری و سیاسی شیعیان کشور لبنان تلقی می‌شد، در ۹ شهریور ۱۳۵۷، طی سفری به قاره‌ی آفریقا و کشور لیبی که به دعوت رسمی سرهنگ معمر قذافی (رییس جماهیریه عربی سوسیالیستی خلق عظیم لیبی یا همان نخست وزیر لیبی) بود به همراهی دو تن از یارانش ناپدید و ربوده شد. بسیاری گزارش‌ها حاکی از قتل او در همان زمان توسط سرهنگ قذافی است، ولی گزارش‌هایی نیز در دست است که او کشته نشده و در زندان‌های لیبی بوده است. پس از سقوط معمر قذافی نیز هیچ گزارش رسمی جدیدی از وضعیت او به دست نیامد.
از امام موسی صدر که عالمی شیعی و خوش نام در لبنان به شمار می‌رفت بعنوان مسیح لبنان و نماد وحدت ادیان و مذاهب و اسطوره‌ی ایستادگی در برابر استکبار و ظلم صیهونیست‌های اسراییلی یاد می‌شود.
خاطرات مردم و بزرگان کشور لبنان گویای این ماجراست.
یکی از اندیشمندان مسیحی به نام جرج جرداق معتقد است: اگر علمای اسلام، دین اسلام را همانند امام موسی صدر عرضه می‌کردند، اثری از مسیحیت و سایر ادیان باقی نمی‌ماند.
امام موسی صدر، در تاریخ ۱۹ فوریه ۱۹۷۵ (۳۰ بهمن ۱۳۵۳) برای خواندن خطبۀ موعظۀ آغاز روزه، در کلیسای کبوشیین بیروت حضور یافت. در این مراسم، که بزرگان مسیحیت لبنان در آن شرکت جستند، در بالا‌ترین سطوح سیاسی و دینی فرقه‌های مسیحی، و به عنوان نماد «گفتگو و تعایش» از امام صدر تجلیل به عمل آمد.
شارل حلو، رئیس‌جمهور اسبق لبنان، در این باره می‌گوید: برای نخستین بار در تاریخ مسیحیت یک روحانی غیرکاتولیک در یک کلیسای کاتولیک و برای جمعی از مؤمنان در جایگاه موعظه سخن می‌راند. این اتفاق نه‌تن‌ها اعجاب‌انگیز بلکه موجب تأمل و تفکر عمیق و درازمدت است.
قسمتی از سخنان امام موسی صدر در کلیسای کوبشیین:خدایا، تو را سپاس می‌گوییم. پروردگارا، ای خدای ابراهیم و اسماعیل، خدای موسی و عیسی و محمد، خدای مستضعفان و همۀ آفریدگان.
سپاس خدایی راست که ترسیدگان را امان دهد، شایستگان را نجات دهد، مستضعفان را برتری دهد، مستکبران را فرونشانَد، شاهانی را نابود سازد، و دیگرانی را بر جایگاه آنان نشانَد؛ و سپاس خدایی را که درهم‌کوبنده جبّاران، نابودکننده ستمگران، دریابنده گریزندگان، انتقام‌گیرنده از سرکشان و فریادرس دادخواهان است.
خدایا، تو را شکر می‌گزاریم که ما را به عنایتت موفق داشتی و به هدایتت گردآوردی و با مهربانی‌ات دل‌های ما را یکی کردی.
ما، هم اینک، در پیشگاه تو و در خانه‌ای از خانه‌های تو، در ایامِ روزه، به خاطر تو، گِرد آمده‌ایم. دل‌های ما به سوی تو پر می‌کشد و خرد‌های ما نور و هدایت را از تو می‌گیرد. تو ما را فراخوانده‌ای تا در کنار یکدیگر در خدمت به خلق گام برداریم و بر کلمۀ سواء برای خوشبختی بندگانت اتفاق کنیم. به سوی درگاهت روی آورده‌ایم و در محراب تو نماز گزارده‌ایم.
برای انسان گرد آمده‌ایم، انسانی که ادیان برای او آمده‌اند، ادیانی که یکی بوده‌اند و هرکدام ظهور دیگری را بشارت می‌داده است و یکدیگر را تصدیق می‌کرده‌اند. خداوند، به‌واسطۀ این ادیان، مردم را از تاریکی‌ها به سوی نور بیرون کشید و آنان را از اختلافاتِ ویرانگر نجات داد و پیمودن راه صلح و مسالمت آموخت.
ادیان یکی بودند، زیرا در خدمتِ هدفی واحد بودند:دعوت به سوی خدا و خدمتِ انسان؛ و این دو نمود‌های حقیقتی یگانه‌اند؛ و آن گاه که ادیان در پی خدمت به خویشتن برآمدند، میانشان اختلاف بروز کرد...
بسته‌ی ۱۱ قرن مجاهدت شما را به تحقیق و خواندن بیشتر درباره‌ی زندگی و شخصیت بزرگ امام موسی صدر که در مکتب اهل بیت علیهم السلام پرورش یافت و تاثیر شگرفی در تاریخ معاصر اسلام و گرایش مردم به سوی حق و حقیقت داشت دعوت می‌کند./باشگاه خبرنگاران جوان
