مسیحیت تبشیری به کتاب مقدس خودشان هم رحم نمی کند!
مسیحیان تبشیری اعتقاد دارند که اگر بعد ازغسل تعمید به این انحراف بزرگ تاریخی, یعنی خدا بودن حضرت عیسی (علیه السلام) اقرار کنیم، دیگر رستگار خواهیم شد و انجام دادن اوامر و نواهی الهی تاثیری در این رستگاری نخواهد گذاشت!
به این عبارت توجه کنید: «هر که ایمان آورده، تعمید یابد و نجات یابد و اما هر که ایمان نیاورد بر او حکم خواهد شد» انجیل مرقس، 16:16-18
اشکال وارد بر این عقیده تناقضی است که در بیان سعادت و یا شقاوت یک فرد در بیان مسیحیان تبشیری و کتاب مقدس مطرح می شود.
کتاب مقدس، انسان‌ها را از بعضی کارها نهی و به بعضی کارها امر کرده است، مثلا در کتاب مقدس آمده است که نباید شراب خورده شود. امثال سلیمان 1:20 و یا در عهد جدید، از زنا نهی کرده و فراوان احکام دیگری که در آن بایدها و نبایدها نهفته است.
خوب، برای چه در کتاب مقدس گفته شده است که شراب نخورید و زنا نکنید؟! آیا انجام ندادن این دستور باعث عدم رستگاری انسان نمی شود؟! اگر در رستگاری انسان تاثیری ندارد، پس چرا در کتاب مقدس آمده است و بدنبال آن نهی قرار گرفته است؟!
اگر بگوییم این دستورات تاثیری در رستگاری انسان ندارد، و طبق دستورات امروزه کشیشان تبشیری فقط اقرار به خدا بودن حضرت عیسی(علیه السلام) برای رستگاری کافی است، در این حالت آیا کتاب مقدس، کتابی بی اهمیت نخواهد شد!؟
آیا این دوگانگی و برداشت های غلط تناقضات بسیار زیادی را به بار نخواهد آورد؟
